Vandaag de kraker in de poule, de nummers 1 en 2 tegen elkaar. De aanloop naar deze wedstrijd liep niet helemaal zoals je als trainer/leider zou willen. 3 basis spelers waren afwezig door uiteenlopende redenen. Ties had andere verplichtingen, Romme een hardnekkig buikvirus en Wesley was met gym op school ongelukkig neergekomen met als gevolg, voortand eruit en hechtingen in zijn bovenbeen. Gelukkig is iedereen er volgende week wel weer bij.

Vandaag Tijmen en Jeffrey van de F2 geleend om ons bij te staan.

Begin opstelling ;
Op doel; Mees
Verdediging; Lukas en Daan
Midden veld; Adriaan en Luuk
Aanval; Bram en Tijmen

Na een gelijkwaardig begin (elkaar even aftasten) voelde je al dat dit een pittig potje voetbal zal worden.

Kamerik had wat meer balbezit maar Alphia heeft een gevaarlijke voorhoede. De verdediging stond goed met Luuk als extra verdediger om de spits van Alphia te schaduwen.
Halverwege de 1e helft nam Kamerik een corner waarop Kamerik 1-0 voor kwam te staan.
Je merkte aan de spelers van ‘Yes dat is lekker’ maar bij de aftrap van Alphia, terwijl Kamerik nog in feeststemming was, werd de gelijkmaker gemaakt en tjonge.. weer opnieuw beginnen.
De spanning begon voor de leiders van Alphia en Kamerik aardig op te lopen maar met spelden prikken over en weer werd de rust bereikt.

Thermo shirtjes en andere warme kleding werden uitgetrokken want het zonnetje kwam erbij dus het zou letterlijk en figuurlijk wel eens een hete tweede helft kunnen worden. Na wat puntjes op de i gezet in de bespreking ging we weer na het spelersveld.

Het zelfde beeld als in de eerste helft had Kamerik iets meer balbezit. Halverwege kwam Kamerik op 2-1 voor door een prima aanval. Alphia stroopte de mouwen nog wat extra op en ja hoor dat werd voor hen beloond door 2-2. De strijd ging voort. Na wat corners van Kamerik wordt de afvallende bal door een alerte verdediger van Kamerik als een streep de goal in getrapt. Lekker! Leiders van Kamerik kijken op hun horloge maar nee het is nog geen tijd. Alphia zet weer aan. Kamerik weer onder druk en ja je voelt het al… 3-3. Zal dit dan de eindstand zijn. Kamerik recht nog een keer de rug en waarempel nog een aanval en een droog schotje en jaja 4-3!. Alles wat Kamerik is, langs de lijn en in het veld ontploft van blijdschap.. Niet veel later fluit Tory de scheids af.

Jongens grote klasse, jullie hebben er een prachtige wedstrijd van gemaakt. Kamerik F1, we zijn trots, dat wij zo’n team mogen trainen en leiden, jullie hebben dit seizoen hele grote stappen gemaakt en dat hebben jullie helemaal zelf gedaan. Nu nog drie finales! En wie weet.. wie weet..!! Rest mij nog Tijmen en Jeffrey hartelijk te bedanken voor jullie inzet!

Nico.