Cookie beleid Kamerik

De website van Kamerik is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Wedstrijdverslag: Rohda ‘76 7 - VV Kamerik 3

 

 

Dapper Kamerik houdt stand

Rohda ‘76 7 - VV Kamerik 3
Na een maandenlange voorbereiding was het op 2 september dan eindelijk zover. De eerste wedstrijd van de talenten van VV Kamerik 3. Het was overduidelijk dat iedereen gretig was aangezien de meesten meer dan een kwartier te vroeg aanwezig waren. Er ontbrak nog maar 1 iemand, niemand minder dan aanvoerder Feico was nog niet aanwezig. Terwijl onze selectie al weg aan het dromen was bij de gedachte van een rondje bier van de aanvoerder, kwam hij toch 1 minuut voor tijd opdagen. Dat was ook meteen het moment dat onze gloednieuwe shirtjes werden uitgereikt door sponsor Hoeve Veldzicht (bedankt hè!). Met deze shirts kunnen we de titel pakken en daardoor ook op kampioensvakantie naar Urk. Daar kunnen we een weekje goed vertoeven met de locals. 
Na de uitreiking van de shirts en een geslaagde teamfoto was daar het moment om naar Borft te gaan voor een uitwedstrijd tegen het zevende elftal van Rohda ‘76. Met een gebrek aan verwachtingen en een nog groter gebrek aan conditie gingen de volgende mannen de drie punten mee naar huis nemen. 

 

Na de uitreiking van de shirts en een geslaagde teamfoto was daar het moment om naar Borft te gaan voor een uitwedstrijd tegen het zevende elftal van Rohda ‘76. Met een gebrek aan verwachtingen en een nog groter gebrek aan conditie gingen de volgende mannen de drie punten mee naar huis nemen.  image1.jpeg

 

    Chris 

Nino            Ruis           Feico (C)        Kelvin

    Omit

Quinten                                         Grote Bart

    Coach

      Marco              Sjek

Bank: 

Djordeh 

Sam 

Gert

Darrie 

 
Vlaggenist: Melvin   

     

Nadat Feico logischerwijs de toss had verloren, trapte Sjek af en waren we onderweg. De bal ging achteruit, werd naar de zijkant gespeeld op Nino, die liet de bal vakkundig onder zijn voet rollen, over de zijlijn. Een nu al fantastisch begin van een onvergetelijk seizoen. Maar buiten dit slippertje van de 98 kilo wegende rechtsback begon Kamerik goed aan de wedstrijd. 

 

image2.jpeg Terwijl de spelersvrouwen (lees: hooligans) van Kamerik de eerste liederen begonnen in te zetten, kreeg Kamerik ook de eerste kansen. Deze werden niet omgezet in doelpunten. Uit het niets kwam de eerste kans van Rohda uit een corner. De bal werd onderkant lat gekopt en bleef even op de lijn stuiteren voordat de kopsterke linksback van Rohda de bal in de rebound naast kopte. De geleerden zijn er nog steeds niet over uit hoe die dat voor elkaar kreeg. Na deze misser volgden een paar wissels door de vanzelfsprekende vermoeidheid die erin sluipt na 13 minuten voetbal. Vervolgens ontstond de tot dan toe grootste kans van VV Kamerik. Djordeh (Ja dat leest u goed) sloop achter de verdediging maar deze techniekloze middenvelder schoof de bal naast het doel. 

 

Even later bleek het eerste doelpunt van Kamerik dan toch een feit. De keeper van Rohda had op Toto voorspeld dat Sjek het eerste doelpunt van de wedstrijd zou maken. Om dit te bewerkstelligen passte hij de bal in een keer op het goede been van Sjek, die voor open doel de 1-0 naar binnen werkte. Een orkaan van geluid viel over het kunstgrasveld. Omdat wij de moeilijkste niet zijn, en niet op zo’n manier op voorsprong wilden komen, besloten we om twee minuten later een goal terug te geven aan Rohda: 1-1. Wat een mooi intiem gebaar.  image3.jpeg



Het niveau bleef (voor ons doen) redelijk hoog. Er werd bij vlagen lekker gecombineerd en de verdediging stond ijzersterk. 10 minuten voor de rust kreeg de Coach de bal op het middenveld, dribbelde in en wilde vanwege vermoeidheid de bal zo snel mogelijk kwijt. Hij besloot dat Sjek de beste optie was en gaf een Messi-esque pass met zijn linker voet. Sjek stond pardoes 1-op-1 met de keeper en de kleine spits maakte het met zijn zwakke rechter pootje feilloos af. De mannen uit Kamerik stonden wederom op voorsprong. 

 

image4.jpeg Een minuutje voor rust kwam invaller Sam in een duel niet helemaal goed terecht en bleef op de grond liggen. Daarbij ging hij ook nog overdreven hard lopen gillen. Het was duidelijk dat hij aan de rust toe was. Maar toen bleek dat zijn knieschijf ongeveer naar zijn linker enkel was verschoven. Dat is natuurlijk niet helemaal de bedoeling. Na wat belletjes en twee ambulances is er toch voor gekozen om hem niet verder te laten spelen. Een memorabel debuut voor onze 17-jarige drama queen. Dankzij Sam kon de rest van het team wel genieten van een extra lange rust. 

 

Het werd snel duidelijk dat VV Kamerik die rust ook nodig had. In de tweede helft was het namelijk eenrichtingsverkeer. De verdediging van Kamerik stond zwaar onder druk en het middenveld moest op het tandvlees bijten om de 90 minuten vol te maken. Doordat Quinten met Sam mee ging naar huis bleven er ook maar twee wisselspelers over. Er waren dus weinig opties. Rohda kreeg steeds meer kansen en de bal kwam bijna niet meer van onze helft af. Grote uitgespeelde kansen kreeg Rohda echter niet, het bleef bij een aantal afstandsschoten die Chris knap onschadelijk wist te maken. Toen kwam daar uit het niets een aanval van Kamerik. Darrie kreeg een lange bal vanuit de verdediging onder controle en gaf die mee aan de Coach. Die speelde vervolgens Sjek in. Hij zette Grote Bart met een mooi balletje voor de keeper. Die bleef ijzig kalm in de afwerking en maakte de bal hoog in het doel af: 3-1. Grote Bart liep tijdens het juichen direct in jubelstemming het veld af. Hij moest zijn kinderfeestje vieren in Breda (Gefeliciteerd hè!). Nog een poppetje minder voor de resterende 20 minuten.  image5.jpeg

 

Na de drinkpauze bleef het spelbeeld hetzelfde, Rohda de bal, Kamerik vermoeidheid. Maar desalniettemin bleef iedereen bij Kamerik vechten voor iedere bal en iedere meter. Toch kwam daar de aansluitingstreffer van Rohda. Kelvin kreeg een schouderduw en een kleine vliegles. Hierdoor kon hun rechtsbuiten met veel ruimte de juiste pass uitkiezen op de spits. Die de bal netjes in de linkeronderhoek schoot. Met nog 10 minuten te gaan en 1 goal voorsprong werd het billenknijpen. Iets wat Chris al aan het doen was vanaf minuut 1. Hij liep rood aan van de zenuwen maar speelde een goede wedstrijd. Toch kon hij bij een afstandsschot van Rohda net geen redding bieden. Hierdoor lag een paar minuten voor tijd de 3-3 in het netje. Hierna waren er nog wel wat kansjes voor Kamerik. Marco kon de bal nog een keer meegeven aan Sjek om hem oog in oog te zetten met de doelman van Rohda. Maar tot Marco’s en iedereens verdriet was deze pass niet zuiver en daarmee de kans om zeep geholpen. 

Screenshot_2023-09-05_224310.png Toen klonk het eindsignaal. De spelers voelden een combinatie van opluchting en trots. Een paar maanden geleden hadden we nog geen team, had de helft nog nooit gevoetbald of een wedstrijd gespeeld, en nu hebben we als collectief goed voetbal en karakter laten zien. Dan rest mij nu alleen nog om alle meereizende supporters te bedanken. Want je gaat niet voor je plezier naar Borft. Dan gaan we eruit met een laatste quote van linksback Gert direct na de wedstrijd: “Eerst tijd voor een peuk”

 

De Coach

 

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!

infobalk wijzigen